Kjarnaviðhorf og lífsreglur myndast yfirleitt í frumbernsku. Sem börn lærum við í gegnum reynslu og reynslan stjórnar síðan hegðun og viðhorfum okkar. Viðhorf barns til hunda getur t.d. verið ,,hundar eru góðir” eða ,,hundar bíta” sem byggist á reynslu þess. Börn læra einnig reglur af fullorðnum í umhverfinu eins og ,,stórir strákar gráta ekki“ ,,ofninn er heitur” o.s.frv. Þessar reglur eða viðhorf þurfa ekki endilega að vera rétt en lítið barn hefur ekki getu til að hugsa rökrétt. Síðar á lífsleiðinni þroskum við með okkur reglur og viðhorf sem eru sveigjanlegri og gerum okkur grein fyrir að sama hegðunin á ekki alltaf við heldur fer það eftir aðstæðum. Samt sem áður fylgja sum viðhorf og reglur okkur í gegnum lífið ekki síst ef þau hafa komið í kjölfar áfalla. Þar sem þessi kjarnaviðhorf hafa hjálpað okkur til að skynja heiminn á unga aldri dettur okkur jafnvel ekki í hug að endurmeta þau í ljósi reynslu fullorðinsáranna. Því framkvæmum við, hugsum og skynjum eins og þessi viðhorf séu fullkomlega rétt þó við séum orðin fullorðin.
Sjálfvirkar neikvæðar hugsanir endurspegla oft dýpri og fastmótaðri viðhorf
DÆMI
Kjarnaviðhorf
Ég er einskis virði.
Lífsreglur
Ef ég stend mig ekki þá verður mér hafnað.
Ef ég geri hlutina ekki hundrað prósent hefur mér mistekist.
Sefur af sér leikfimitíma og Halli kvartar við hana. |
Sjálfvirkar hugsanir Ég verð örugglega látin fara. Ég á ekki skilið að vera hér. Hann hefur engan áhuga á mér. |
Döpur og leið. |
VERKEFNI
Verkefnin er yfirleitt hægt að fylla út og prenta, en EKKI að vista.
Til að vista útfyllt eyðublöð þarf að vera með nýjustu útgáfu af Foxit Reader.